فلسفه و مهندسی فعالیت‌های فرهنگی و تبلیغی در عرصه بین‌الملل – جلسه اول

توضیحات

شناخت صحیح از چرایی و جایگاه حضور خود در هر میدان موجب می‌شود تا مصمم‌تر در آن میدان ظاهر شده و نقش خود را فراموش و گم نکنیم. مسئله‌ای که جناب استاد فلاح طی دو جلسه به زیبایی به تشریح آن در حوزه بین‌الملل و نسبت سنجی این اقدامات با روند تمدنی انقلاب اسلامی و چگونگی اقدام در هر میدان پرداخته‌اند.

در ادامه گزیده‌ای از مباحث مطرح‌شده توسط استاد را مطالعه خواهید کرد:

«یک مشکل ما این است که همیشه خود را ایستا می‌بینیم؛ یعنی خودمان را می‌بینیم. نقطه‌ای را می‌بینیم و گمان می‌کنیم همه تاریخ همین‌جاست. همه‌چیز را بر محوریت خودمان تحلیل می‌کنیم اما باید توجه داشته باشیم که هر نقطه، یک قبل دارد و یک بعد. ما فقط در یک نقطه‌ای از تاریخ قرار داریم و بعد ما حذف می‌شویم و مسیر ادامه دارد. اینکه تشخیص بدهیم من که در حال حاضر اینجا هستم، چه عملکردی باید از خود نشان دهم، بسیار مهم است. ما گاهی کارهایی که برای انجام دادن انتخاب می‌کنیم، تلاش می‌کنیم که صفر تا صد آن را خودمان به عهده داشته باشیم که به اسم خود ما ثبت شود؛ درحالی‌که خیلی اوقات شما باید سنگی بگذارید تا صدسال دیگر، فردی دیگر بیاید سنگی دیگر روی آن قرار دهد. تو باید فقط پازل را تکمیل کنی. باید به این توجه کنیم که کجای تاریخ هستیم. بعد اینجا که هستیم، تکلیف ما چیست؟ چه چیزی الآن ما را فراگرفته است؟»

«یکی از دوستان ما برای ایراد سخنرانی به کلیسا رفته بود. معمولاً در کلیسا بعد از سخنرانی، همه زن‌ها به‌صف می‌ایستند و سخنران را می‌بوسند. می‌گفت سیصد زن به‌صف ایستادند و با بدبختی این سیصدتا را رد کردم. ما می‌گوییم حرام است. خب آنجا چه لزومی دارد که بگوییم حرام است؟ ما می‌گوییم جایگاه شما در قلب ماست و برای آن‌ها جالب خواهد بود؛ اما اگر بگویی «حرام است» می‌گوید مگر من ایرادی دارم؟ من تابه‌حال در خارج با زنان به مشکلی برخورد نکرده‌ام. حتی وقتی رستوران می‌روید، غذای گوشتی دوست ندارید، لازم نیست بگویید، می‌توانید بگویید «رژیم گرفته‌­ام!» و بعدازآنکه زیاد با شما ارتباط برقرار کرد، دیگر خودش می‌داند شما چه غذایی را نمی‌خورید و دین شما چه غذایی را منع کرده است.»