تجربیات مؤسسه وارثین در کشور عراق

توضیحات

یکی از خلأهای موجود در فرآیندهای آموزشی داده محور بودن آموزش‌هاست و آشنا ساختن مخاطب با میدان‌ها عملیاتی و تقویت جسارت عمل در او بسیار کم‌تر به چشم می‌خورد. درصورتی‌که دانش مقدمه‌ای برای حرکت است.

این مسئله به‌خصوص در عرصه بین‌الملل بیش‌تر احساس می‌شود و مخاطب در بسیاری از موارد انجام اقدامات مؤثر میدانی را غیرممکن می‌پندارد. لذا بر آن شدیم تا فرصت را مغتنم شمرده و جهت رفع این نقیصه به بررسی برخی از برترین تجربیات مؤسسات مردمی در این حوزه بپردازیم.

در این جلسه جناب استاد جهانشاهی مسئول مؤسسه فرهنگی وارثین، با آسیب‌شناسی وضعیت موجود نهادهای حاکمیتی و مردمی در عرصه بین‌الملل به لزوم گسترش فعالیت‌های تخصصی مردم‌نهاد در این حوزه پرداخته و با شرح برخی فعالیت‌های موسسه وارثین از ابتدا تاکنون الگویی از شکل‌دهی فعالیت‌های تشکیلاتی و تخصصی مردم‌نهاد در این زمینه ارائه کردند.

در ادامه گزیده‌ای از مباحث مطرح‌شده توسط استاد را مطالعه خواهید کرد:

«ما چارچوب مطالعاتی را برای کشورها طراحی کردیم که متناسب با نیازی که شناسایی کرده بودیم ۳ گام دارد:

اولاً چه‌کاری باید در کشورهای دیگر باید انجام گیرد؟

دوما توسط چه کسی انجام شود؟

و گام سوم چگونه انجام شود؟

متناسب با این سه گام مشخص کردیم که برای انجام راهبردهای عملیاتی چه باید کرد؟ لذا افراد و گروه متناظر را برای انجام مأموریت‌ها شناسایی کردیم؛ راهکارها را بررسی کردیم البته به‌اندازه وسع خودمان، چون این کار یک کار بسیار سنگین است. شهید حسن باقری می‌گوید: «اشتباه ما اول جنگ این بود که اول طراحی عملیات می‌کردیم، بعد شناسایی می‌کردیم. درحالی‌که ما اول باید شناسایی کنیم و متناسب با قوت‌ها و ضعف‌ها و فرصت‌ها و تهدیدها و متناسب با جبهه‌مان، طراحی عملیات کنیم. درنتیجه صددرصد شناسایی = صددرصد موفقیت». ما چارچوب شناسایی خود را در ۳ مرحله تقسیم کردیم:

مرحله نخست؛ شناسایی عمومی شامل جغرافیا، بافت، تاریخچه مذاهب، اقوام و غیره.

مرحله دوم؛ شناسایی افراد، گروه‌ها و نخبگان فعال در هر کشور بود.

مرحله سوم؛ راهبرداندیشی در عرصه‌های فرهنگی، اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و علمی.»